Nova Alma is een experimentele interpretatie van het wedergeboorteproces gebaseerd op bijna-doodervaringen, het Tibetaanse Dodenboek en de uiteenlopende visies op de dood in niet-westerse culturen.
“Ik heb herinneringen die niet van mij zijn,” spreekt Nova's kinderlijke stem aan het begin van de film. We zien een lichaam sterven op cellulair niveau, terwijl Alma, een jonge vrouw, afscheid neemt van haar dierbaren. Zodra ze de poort van de dood passeert, komt Alma in een Kafkaëske tussenwereld terecht - een vacuüm waar tijd en ruimte betekenisloze concepten zijn. In deze tussenwereld, geleid door een afwezige aanwezigheid, begint Alma haar reis richting reïncarnatie.