Witte Vlek, Blauw Licht

Beschrijving :

Toen ik onlangs het boek ‘Intimiteit’ van Paul Verhaeghe las, realiseerde ik me terug dat ik vroeger (en misschien nu nog?) worstelde met een ‘lichamelijke realiteit’: Vitiligo.
Sinds mijn puberteit begon ik inderdaad (door pigmentverlies) witte plekken op mijn huid te krijgen en dit was in mijn ontwikkeling niet zo gemakkelijk om het een plaats te geven in mijn zelfbeeld.
In het boek ‘Intimiteit’ troffen me de volgende woorden van Verhaeghe: ‘Iedere ochtend kijk ik in de spiegel … Wie is de kijker-keurder? Het naïeve antwoord – ik toch?- vergeet dat mijn blik op mezelf altijd evaluerend, controlerend, corrigerend is, ingedienstig andermans criteria. We zien onszelf door de ogen van de ander … om toch maar aan het beoogde ideaal te beantwoorden …’
Inderdaad, de schoonheidsidealen waar we ons aan spiegelen maakten het soms nog moeilijker om mijn aandoening te aanvaarden. Ik vraag me daarom nog steeds af hoe het komt dat ik niet meer onzeker ben over mijn aandoening. Komt dit doordat ik het doorheen de tijd mijn gevoelens heb leren onderdrukken? Of ben ik toch tot een punt gekomen in mijn leven waarin ik dit verhaal eindelijk een plaats heb kunnen geven?
Met mijn werk probeer ik dit gevoel in een ‘taal’ te gieten en daardoor een plaats te geven …

Credits:

• Minnebo, Aaron [Maker]
• Minnebo, Aaron [Uitgever]
• Minnebo, Aaron [Rechthebbende]
• Minnebo, Aaron [Regisseur]
• Minnebo, Aaron [Montage]