Na de vroeggeboorte van zijn broertje Teo ziet de zorgzame Daniel hoe zijn mama steeds verder wegzakt in een depressie. Hij verlangt terug naar hoe het gezin ooit was: warm, muzikaal en liefdevol. Verteerd door verdriet en jaloezie wenst hij op een dag dat Teo er nooit was geweest. Wanneer Teo kort daarna overlijdt, wordt Daniel overspoeld door schuldgevoelens waar hij niet aan kan ontsnappen. Hoewel de weg terug moeilijk is, vinden hij en zijn mama elkaar uiteindelijk weer in muziek, en leert Daniel dat monsterlijke en liefdevolle gevoelens naast elkaar kunnen bestaan.