Weg, omweg, weglopen, weggaan, wegels

Beschrijving :

Disere paths ontstaan doordat mensen spontaan de meest efficiënte of aantrekkelijke route kiezen tussen twee punten, vaak ongeacht de geplande of verharde paden. Deze paden tonen ons waar mensen daadwerkelijk naartoe willen, in plaats van waar de infrastructuur hen heen leidt. Op een psychologisch niveau kunnen disere paths gezien worden als een individualistische beweging, het volgen of vormen ven een disere path geeft vele een gevoel van autonomie en persoonlijke vrijheid. Op een sociaal niveau wordt het dan eerder gezien als een collectieve beweging. Een disere path is natuurlijk niet gecreëerd op één dag nog door één individu. Doordat hier meerdere mensen voor nodig zijn wordt het dus ook gezien als een vorm van collectief gedrag en gemeenschapsbesluitvorming. Voor mijn IAO wou ik als eerste het collectieve aspect weergeven, dit wou ik doen door aan te tonen hoe het niet mogelijk was voor één persoon om een disere path te creëren. Deze assumptie wou ik in beeld brengen door een persoon een desire path te laten maken met brute fors in plaats van consequente druk. Dit wou ik dan linken aan verzet en het belang van samenwerking. Want voor mij symboliseert een disere path verzet, je zet je af tegen wat de maatschappij wilt en volgt in plaats daarvan je eigen pad. Naar gelang begon ik meer voeling te krijgen met het psychologische aspect en wou ik eerder dat in beeld brengen. Dat heb ik dan gedaan door in woorden te proberen formuleren waar ik volgens mij zelf op een desire path zit. Dit was een heel reflecterend proces voor mij, ik moest situaties en emoties die ik frequent naar achteren schuif analyseren. Hierdoor heb ik geleerd dat hoe hard je jezelf ook probeert te distantiëren van je werk, er toch altijd emotionele bindingen insluipen. Ook al is het verhaal fictief end dacht ik zo een gezonde kloof tussen mij en het werk te creëren, is er toch meer connectie dan ik had verwacht. Daaruit heb ik als maker geleerd dat het beter is om mezelf onderdompelen in het werk en zo een dieper kijk te krijgen in mijn eigen dan de situatie te proberen ontwijken. Uiteindelijk gaat het verhaal over het proces van rouw en loslaten, ik wou weergeven dat iedereen er op een andere manier mee omgaat. We zien het hoofdpersonage haar desire path bewandelen, de mensen rond haar zien we afkeurend toe kijken. Maar ze blijft door zetten en naar het einde toe versnelt haar pas zelfs. Het montage proces verliep bij deze opdracht het troebelste. Ik wou een bepaalde invalshoek in het verhaal stoppen maar dat bleek niet makkelijk te lukken. Voor mij was het belangrijk om met flashbacks te werken en zo meer gelaagdheid aan te verhaal te brengen. Dit voelde aan als een puzzel waarbij ik stukken was aan het verknippen om ze zo in het plaatje te forceren dat ik voor mij zag. Van ver lijkt het een effen tafereel maar als je dichter komt en het werk aanraakt zal je de oneffenheden en de scherpe kantjes voelen.

Credits:

• De Meirschman, Etalem [Maker]
• RITCS, School of Arts [Uitgever]
• RITCS, School of Arts [Rechthebbende]
• Suresh, Steven [Montage]