In dit liefdesverhaal nemen we een kijkje in het drukke bestaan van de 87-jarige horlogemaker Gustaaf. Hele dagen is hij met zijn hondje en levenskameraad Romeo aan zijn zijde, in zijn winkeltje horloges aan het repareren voor de mensen uit Aalst en omstreken. Door zijn eerlijke en lage tarieven, lieve karakter en snel werktempo is het een drukke zaak dat hem zelfs op deze leeftijd, ver na pensioen, nog fulltime bezig houdt. Een zegen voor de actieve gepensioneerde. Alleen is er een andere kant van de zaak, Gustaaf heeft twee taken in zijn leven. Zijn levenspartner, Lilianne (85) heeft al sinds twee jaar Alzheimer en woont nu iets langer dan een jaar in een rusthuis om de hoek omdat de zorg voor Gustaaf alleen te veel werd. Toch is Gustaaf zijn geliefde niet vergeten. Elk vrij moment in zijn drukke schema bezoekt hij haar in het rusthuis. Elke dag na zijn werk en volledige avonden in het weekend. Hier verzorgt hij haar en kijken ze samen televisie. De liefde is van een sterkte die je tegenwoordig steeds minder vindt. Gustaaf ziet dat hij zijn vrouw iedere dag steeds meer aan het kwijtraken is en hier worstelt hij mee. Toch verandert dat besef deze liefde niet, hij blijft van haar houden, ookal heeft Alzheimer haar compleet veranderd.