De bedoeling van deze voorstelling is om het gevoel van terugkeer naar de natuur te laten zien. Het is een dans van lichaamstaal die toont hoe men vergeet van waar hij komt en verblind kan zijn door de maatschappij, en daartegenover hoe men de nood heeft om terug naar het simpele naturalistische leven te keren.
De tekst die de performance begeleidt is een knipoog naar klassieke Bijbelse verhalen, door dit te schrijven wilde ik de positie van de vrouw in de originele Adam en Eva in twijfel trekken, zo ook de rol van de natuur.
Deze performance toont hoe het lichaam lijdt wanneer het wordt geïndoctrineerd door de maatschappij, wat resulteert in een herhaling van routines en dagelijkse onzin, en hoe vervolgens het lichaam weer terug tot leven komt als het terugkeert naar de oorsprong van het bestaan.
In tegenstelling tot de oorspronkelijke tekst ‘Adam en Eva’, neemt hier Eva de juiste keuzes, gespeeld door Lente IJsendijk, en Adam zit vast in de routines, gespeeld door Ravi Rosoux.