Ik ben gestrand aan een treinstation dat een vlucht lijkt te zijn van de werkelijkheid. Terwijl ik medereizigers tegenkom, word ik geconfronteerd met mijn diepste onzekerheden. Ik ben onzichtbaar, observeer de rest vanop een afstand, terwijl ik mijn waarnemingen spiegel aan mijn voortgaande innerlijke monoloog. Gevoelens van melancholie overvallen me. Maar ergens is er hoop dat de toekomst meer te bieden heeft.