(...) 'De menselijke conditie' wordt algemeen als haar hoofdwerk beschouwd. Hierin geeft zij een originele analyse van drie activiteiten, met elk een eigen waarde voor het menselijk bestaan: arbeiden, werken en handelen. Het handelen, dat aan het begin van de westerse traditie voor de Grieken nog een belangrijke activiteit was, heeft door de nadruk op werken en handelen steeds meer aan betekenis ingeboet. Arendt pleit voor een rehabilitatie van het handelen en van de daarmee verbonden sfeer van het politieke. Met haar historische analyse van de menselijke conditie geeft zij tevens een cultuurkritiek van de moderne tijd die meer dan ooit actueel is.