De zee kabbelt door mijn aderen. Ik zette, als kleine uk, mijn eerste pasjes op de dijk van De Haan en mijn grootvader vervulde, in zijn jonge jaren, zijn legerdienst als matroos op zee. Wat doet het met de stoere zeebonken van weleer om nu hun oude dag op het land te beleven? Wat doet het met een avonturier op rust om vast te zitten op het land? Verlangen ze terug naar de wilde wateren en wat gebeurt er als je hen opnieuw de zeelucht laat opsnuiven? Welke verhalen komen bovendrijven? Ik ga met de zeelieden terug in de tijd, spreek met hen op het land en blik met hen terug met zicht op zee. Voet aan wal, blik op zee.